2009 yılında vizyona giren Bay Hiçkimse (Mr. Nobody), yönetmen olarak Jaco Van Dormael’in imzasını taşır. Film, insan varoluşunun anlamını araştırırken, paralel evrenler ve seçimler arasındaki çatışmayı irdeler. Başrolde Jared Leto’nun canlandırdığı Nemo Nobody karakteri, 118 yaşındayken hayatını anlatırken, üç farklı yaşam senaryosunu izleyiciye sunar. Her bir senaryo, Nemo’nun aldığı farklı kararların sonuçlarını ve bu kararların kişinin yaşamına nasıl yön verdiğini gösterir. Görsel açıdan zengin ve derin bir hikaye sunan Bay Hiçkimse, izleyicilere hayatın anlamı, sevgi, kayıplar ve yaşam seçimleri hakkında düşündürür.
Bay Hiçkimse, Jared Leto'nun başrolde olduğu bir kadroyla dikkat çeker. Leto, 118 yaşındaki Nemo Nobody karakterini canlandırırken, izleyiciye derin bir duygusal yelpaze sunar. Leto'nun yanı sıra Diane Kruger, Sarah Polley, Linh Dan Pham ve Juno Temple gibi yetenekli oyuncular da filmde önemli roller üstlenir. Her bir karakter, Nemo'nun hayatındaki farklı yolları temsil eder ve bu yönleriyle izleyiciye çeşitli duygusal derinlikler sağlar. Ayrıca, filmin görsel ve anlatım stilinin etkileyici olmasında oyuncuların performansı büyük bir rol oynar.
Bay Hiçkimse, hayatın anlamını sorgularken, insanların seçimlerinin sonuçları üzerine derin bir düşünce geliştirir. Filmin ana fikri, her bireyin hayatında bir dizi seçim yaptığını ve bu seçimlerin her birinin, varoluşsal anlamda büyük etkilere sahip olduğunu gözler önüne serer. Nemo’nun hikayesi, alternatif yaşam senaryoları aracılığıyla, sevgi, kayıplar, seçimlerin ağırlığı ve kaderin getirdikleri etrafında döner. Sonuçta film, izleyiciye sadece bir hikaye anlatmakla kalmaz, aynı zamanda onların kendi yaşam seçimlerini sorgulamalarını sağlar.
Filmin sinematografik özellikleri, kullanılan renk paleti ve kurgusal tasarımı ile dikkat çeker. Görsel anlatımda yoğun ve canlı renkler kullanılırken, sahne geçişleri ve kareler arası geçişler özellikle dikkat çekicidir. Ayrıca, hayal gücünü zorlayan görüntüleri ve efektleriyle, izleyiciyi çok boyutlu bir evrene davet eder. Düşsel olaylar ve metaforlar, izleyiciyi derin bir düşünceye yönlendirir.