Birdman, Alejandro González Iñárritu'nun yönetimindeki benzersiz bir film olma özelliği taşır. Film, eski bir Hollywood yıldızı olan Riggan Thomson'ın (Michael Keaton) hayatını anlatıyor. Broadway sahnesinde yeniden yükselmeye çalışırken, geçmişte kazandığı şöhret ile günümüzdeki varoluşu arasında bir denge kurmaya çalışıyor. Riggan, hem içsel çatışmaları hem de dış dünyanın beklentileri ile cebelleşirken, film boyunca büyüleyici bir görsellik sunuyor. Müzikal unsurlarla zenginleştirilen anlatımı, izleyicileri sıkı bir şekilde bağlıyor.
Birdman, Michael Keaton'ın etkileyici performansıyla öne çıkarken, Emma Stone, Edward Norton ve Naomi Watts gibi güçlü oyuncu kadrosuyla destekleniyor. Michael Keaton, Riggan karakterini canlandırarak geçmişteki şöhretini yeniden kazanmaya çalışan bir aktörün içsel çatışmalarını ustalıkla yansıtıyor. Emma Stone, genç sorunlu bir kızı oynayarak Riggan ile olan ilişkisini derinleştirirken; Edward Norton, sahnedeki karizma ve çatışmayı mükemmel bir şekilde aktarıyor. Bu etkileyici kadro, filmin ruhunu ve dramatik yapısını güçlendiriyor.
Birdman, bireyselliği, başarıyı ve toplumun beklentilerini sorgulayan bir başyapıt olarak kendini gösterir. Filmin ana teması, sanatın ve kişinin varoluşunun ne anlama geldiği üzerinedir. Riggan'ın yaşadığı çatışma, günümüzde birçok sanatçının yaşadığı kimlik bunalımını simgeler. Filmin, geçmişteki başarıların getirdiği baskılarla başa çıkma çabası, izleyiciye modern yaşamın getirdiği yalnızlık ve ruhsal bunalım konularında derinlemesine bir bakış açısı sunar. Sonuç olarak, Birdman, sadece bir oyuncunun hikayesini değil, aynı zamanda insanlığın genel varoluşsal travmasını da gözler önüne serer.
Birdman, tek plan görünümüyle dikkat çekerken, bu teknik film boyunca akıcılığı artırıyor. Ses ve müziğin ağırlıklı kullanımı ise görülmemiş bir atmosfer yaratıyor. Filmin görselliği, karakterlerin zihnindeki karmaşayı yansıtmakta oldukça başarılıdır ve izleyiciyi baştan sona sürükler.